jueves, 8 de noviembre de 2007

PENITA, PENA

Hoy siento desasosiego y congoja.
Quiero que todo os vaya bien. Quiero esperanza. Quiero vida.

Si supiera que mi sufrimiento aliviaría el vuestro no me importaría sufrir un poco más. A veces lloro por los demás pensando que igual mis lágrimas se llevan disuelto un poco de vuestro dolor. No se me ocurre qué más puedo hacer.

Doy gracias, por tener tanta suerte, por estar rodeada de gente con salud, porque las cosas van bien. Y doy gracias por estar agradecida.

CON TODO MI AMOR

SUERTE

18 comentarios:

Eva dijo...

Uy!
Besitos de Alba y de su mamá, a ver si te alegra un poquito el día

Anónimo dijo...

besitos de la marguis tb... sigo rezando a Santa Gema.
Yo soy tb de las chicas con suerte y siempre pienso lo de que "non choveu que non escampara".

animooooooooo

la santiaguesa

Anónimo dijo...

ños maru ???? pero no habías recuperado la sonrisa en Alemania con Albita????

ÑOSSSSSSSSSSS!!!!

DE QUÉ COÑO IBA LA PELÍCULA DE AYER ????? es coña... nena que todos tenemos nuestros más y nuestros menos .... ÁNIMOS!!!!

hoy tambien estoy de bajón... ODIO EL MES DE NOVIEMBREEEEEEEEEEEEE

LA K

Pilar dijo...

Mhhh...Te "leo" un poco confusa...Si estás desanimada, te envío energía positiva desde aquí (acabo de llegar de yoga y me siento super oooooooohhhmmmmmmmmmmm,jejeje)
Un beso
pd. como van los preparativos eslovenos?

Pilar dijo...

Ya te han llegado?? Si es que son la leche de eficientes!!!! Tantos años de disciplina comunista tenían que servir para algo!!!!!!!!! (con perdón)

Pues me alegro mucho! Bueno, con que tengas el alojamiento confirmado yo creo que es suficiente no? Lo demás, es mejor explorar in situ

Eva dijo...

alojamiento confirmado por 60€ al mes????

LA MARU dijo...

No, sis, esperando confirmación...y me parece que lo de 60 euros va a ser una utopía...como esos viajes que anuncian que cuestan 100 euros y luego te sale por 300. Hasta finales de Noviembre no sé nada. Besititos

Pilar dijo...

Hala! si encuentras alojamiento por 60 euros al mes, avisame, que hago la mudanza ahora mismo!!!!! jaja... Monto una academia de español en Ljubljana y andando!!

Anónimo dijo...

estoy un poco perdida. Por lo que deduzco de los comentarios de pilar y e ¿¿¿¿te vas a Eslovenia????? ALgo recuerdo de un post de hace tiempo sobre preparar un viaje a Eslovenia, pero del dicho al hecho hay un trecho. ¿Cuándo te vas? ¿Para cuánto tiempo?

En cuanto a la entrada de hoy, ¿pero por qué estas triste?Has estado en Alemania y tener a la vista un viaje a Eslovenia no es moco de pavo. Piensa en la suerte que tienes de poder viajar, que hay gente que no puede permitirse ni ir al pueblo de al lado. Mujer, anímate.

LA MARU dijo...

Pues sí, me voy a Eslovenia en Febrero para hacer un máster de turismo...¡ya ves! En cuanto a lo de estar triste...simplemente estoy triste porque tengo amigos que están tristes porque tienen familiares enfermos y me da mucha pena. Pero es una tristeza sana :)

Anónimo dijo...

Estoy hablando contigo por el messenger ,pero que quede constancia de que no me gusta que estés triste!, AUNQUE A VECES ES INEVITABLE Y TAMPOCO ES MALO. Yo también espero que todo se solucione en general. Bicos, Andu

Anónimo dijo...

bueno, si es una tristeza sana, vale. Pero de todas formas la mejor manera de ayudar a un amigo que está triste es dándole ánimos y transmitiéndole positividad.

guay por el master en Eslovenia

Anónimo dijo...

Si algo ten Maru é que sabe querer e eu síntome moi querida por ela, porque sempre está ahí e non podo expresar con palabras o agradecida que me sinto. O post de hoxe gárdoo na miña base de datos mental, nesa zona do meu cerebro donde hai unha carpeta chea de ánimo e esperanza que día tras día me transmites. Non te angusties por facer cousas, sólo podes facer o que xa fas, estár ahí, así que non desaparezas por favor. Gracias por todo. LOLI

Lucía dijo...

Dolo yo que sé por lo que está triste Maru, tambien estoy triste y creo que tu sabes bien por qué. Es muy duro preciosa, pero tienes que ser muy muy fuerte, porque seguramente muchos de los tuyos necesitaran de tu fuerza. Así que muchisimo ánimo y que sepas que yo estoy aqui para lo que necesites, de corazón.
Un besazo

Nat dijo...

TE QUIERO
NO SABES COMO TE QUIERO

(Y COMO TE ENTIENDO)

MILES DE BESITOS Y SONRISAS PARA ALIVIAR TU DIA, PARA ALEGRARLO Y LLENARLO DE ESPERANZA, Y MILES DE BESITOS PARA ELLOS TAMBIEN, LOS QUE ESTAN TRISTES...)

YA ACTUALICE, Y NO SE POR QUÉ, PERO TENGO LA SENSACIÓN DE QUE TE SENTIRAS MUY IDENTIFICADA CON MI ENTRADA...

;)

NOS VEMOS ESPAÑOLITA

Eva dijo...

Ja, ja, ja...
leí la entrada de Nat, antes de leer el comentario de ella en este blog y pensé "esto es Maru-total".
Ja, ja, ja..

carmen dijo...

Animo Maru, ahora vienen dias tristes pero hay que luchar mucho cada dia para que eso se vaya, mira a tu alrededor hay gente que está mucho mas triste que tu y con mayores problemas y a veces sin solución, no es que yo esté ahora como unas catañuelas pero ayer me alegré de que mis males vayan mejor, segun me dijo el médico, porque voy haciendome a la idea de las cosas y esto es un buen síntoma, ya ves quien me lo diria hace 4 meses, piensa en tu viaje a Eslovenia y en Albita y verás como te pones mucho mejor
Un besazo

Pilar dijo...

Sin animo de cambiar de tema ni entrometerme, te contesto a la pregunta q me hiciste en el blog de golondrinas inquietas, si que di clases de español, fue una cosa muy casera. Le di clases a la hija de una amiga que trabajaba con mi novio. Fue guay, y lo cierto es que si te quieres sacar unas pelillas extras, hay hordas de eslovenos deseando aprender esloveno o mejor dicho, perfeccionarlo, pq los cabrones lo aprenden solos viendo las telenovelas...PARA FLIPAR
Besos